Urodził się w San-Gemignano, w Toskanii, roku 1437. Wykształcenie odebrał w szkole Pomponiusa Leta w Rzymie, gdzie studyował nauki humanistyczne, a jednocześnie uprawiał poezyę. Długi czas tułał się po świecie, był w Egipcie, Grecyi, Turcyi, na Węgrzech, a ostatecznie przybył do Polski. Tu poznał się z Grzegorzem z Sanoka i był przez niego polecony królowi, który mu powierzył wychowanie synów swoich. Po wstąpieniu na tron Olbrachta otrzymał starostwo gostyńskie. Umarł w Krakowie na zarazę morową w r. 1496. Znakomity ten humanista wszystkie dzieła swoje pisał po łacinie, a treść do nich czerpał z dziejów i literatury polskiej. Najsławniejsze z nich są: Żywot Grzegorza z Sanoka; O królu Władysławie, czyli o klęsce Warneńskiej; Historya spraw Atyli, króla. W rękopisie pozostawił Żywot kardynała Zbigniewa Oleśnickiego.
