Urodził się około roku 1610 w Sierakowie. Nauki początkowe pobierał w szkole Lubrańskich w Poznaniu. Po ich ukończeniu otrzymał starostwo szremskie i dla dalszych studyów pojechał do Włoch i Niemiec. Mając lat 21, powrócił do kraju i został posłem na sejm, a wkrótce senatorem i wojewodą poznańskim. Nie zadowolnił się jednak temi dostojeństwami, stanął w opozycyi przeciwko królowi, a kiedy w roku 1655 Szwedzi naszli na Polskę, Opaliński, będąc dowódcą sił wielkopolskich, poddał Wielkopolskę Karolowi Gustawowi. Umarł nagle w roku 1656. Napisał Satyry albo przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszcze należące, (Amsterdam, 1650). Satyry te, pisane wierszem białym (nierymowym), podzielił na pięć ksiąg. Oburza się w nich na zepsucie życia prywatnego i publicznego w Polsce.