Urodził się w roku 1621. O jego latach młodzieńczych żadnych szczegółów nie posiadamy, po raz pierwszy występuje na sejmie elekcyjnym po śmierci króla Władysława IV-go w roku 1648. Następnie widzimy go w orszaku królewskim pod Zborowem, a w roku 1651 pod Beresteczkiem. Na sejmie w roku 1652 obrano go marszałkiem, pomimo że miał dopiero lat 28, w roku następnym został kasztelanem lwowskim, a w 1677 wojewodą podolskim. Umarł w roku 1679. W ciągu całego życia był zaślepionym obrońcą praw szlacheckich i wolnej elekcyi. Słynął z prawości charakteru. Pisał po łacinie i po polsku. Z dzieł jego najważniejsze są: Gestorum populi poloni sub Henrico Valesio (Dzieje narodu polskiego pod Henrykiem Walezyuszem); Monita Politico-Moralia et Icon Ingeniorum (Przestrogi polityczno-moralne i charakterystyka rozumów); Przysłowia mów potocznych obyczajowe, radne, wojenne; Mowy sejmowe.
