Strona:Stefan Gębarski - W szponach pruskiej Hakaty.pdf/114

Ta strona została przepisana.

Mistrz Jan Matejko,—pisze Zygmunt Glogier,—wziąwszy za przedmiot do swego obrazu hołd Alberta złożony Zygmuntowi I, wystawił w nim tę najważniejszą i najuroczystszą chwilę, kiedy książę Hohenzollern klęczy przed monarchą polski, jako wasal, i składa mu i Koronie Polskiej przysięgę swego poddaństwa i wierności. W dniu 20 września 1549 roku składali hołd przed Zygmuntem Augustem książęta pomorscy, a w roku następnym uczynił to (przez posłów swoich, bo dla choroby osobiście przybyć nie mógł) tenże książę Albert Hohenzollern, podobnież na rynku krakowskim, gdzie przypuszczeni byli także do przysięgi bracia jego: Jerzy, Kazimierz i Jan, a z młodszej linii Jerzy Fryderyk Albert. Po Albrechcie I-ym, którego historycy mianują zwykle „Starszym,“ objął Księstwo Pruskie w lenności polskiej, jedyny syn jego, Albert II-gi Fryderyk, urodzony roku 1552 z Anny brunświckiej. Młody ten książę wykonał uroczysty hołd w Lublinie dnia 19 lipca 1569 r. przed zamknięciem obrad wiekopomnego sejmu Unii obojga narodów. Na znak prawa do następstwa w lenności dotykali się proporca nietylko posłowie Jerzego Fryderyka, ostatniego z rodu margrabi na Anspachu, ale jeszcze i Joachima II, elektora brandenburskiego. Historyk polski, rodem z Werony, Włoch Aleksander Gwagnin, naoczny świadek, dał dokładny opis pomienionego hołdu w jed-