Strona:Stefan Gębarski - W szponach pruskiej Hakaty.pdf/16

ctwo jego nad sobą i ludem któremu przewodzi!…
 Mieczysław, nazwany później Pierwszym, znając przewagę Niemców w wojennem rzemiośle, zażądał porozumienia się, ale gdy do zgody nie doszło, rozpoczęła się wojna bardzo niepomyślnie dla Słowian zakończona. Mieczysław uległ i razem z ludem swym zmuszony został przyjąć zwierzchnictwo nad sobą cesarza Ottona I.
 Wkrótce potem Sasi, połączywszy się z Pomorzanami, napadli na ziemie Słowian zostające pod berłem Mieczysława i dwukrotnie zastępy jego wojenne rozproszyli.
 Po klęskach tych Mieczysław odbył naradę ze starszymi swego ludu.
 — Jesteśmy słabi — rzekł do nich — bo brak nam większego zjednoczenia ludów będących z nami jednego pochodzenia. Ćmia niemiecka korzysta z tego i silna połączeniem pod swymi cesarzami, wypiera nas z dziedzictwa i wkłada na nas pęta niewoli. To, co im daje siłę i nas wzmocnić może, trzeba więc zjednoczyć się i pobratać z Czechami. Naród to silny a gdy się połączymy z nimi, łatwiej oprzemy się nawale niemieckiej.
 Książę Bolesław, panujący nad pobratymczymi Czechami, ma córkę Dąbrówkę, wezmę ją za małżonkę, a tym sposobem związek nasz się utrwali. Jeżeli tego nie zrobimy, Niemcy