Strona:Stefan Grabiński - Namiętność.djvu/16

 — Czy nie przypomina panu trochę florenckiego Ponte Vecchio? — zapytała.
 — Tamten jest trójdzielny — odpowiedziałem.
 — Chodzi mi o partje górne.
 — A tak, oczywiście — przyznałem — oba są zabudowane, zwłaszcza ten we Florencji.
 — Te sklepy i bazary, te budy jarmarczne rozbite nad wodą mają w sobie coś tak oryginalnego...
 — Przemawiają do przechodnia wieku XX. z lapidarna swadą przeszłości. Może chce Pani przejść się tamtędy?
 — Właśnie chciałam to Panu zaproponować; lubię czasem taką przechadzkę pomiędzy pierzejami rozkrzyczanych sklepów.
 Opuściliśmy nasz cienisty przytułek i niebawem znaleźliśmy się na łuku mostu. Otoczyła nas atmosfera hali targowej. Wąską uliczkę między dwoma rzędami bazarów wypełniał skłębiony malowniczo tłum. Przeważały kobiety: smukłe, rasowe mieszczanki w charakterystycznych, czarnych szalach z frendzlami. Ich zgrabne, często w ogniste wstążki przystrojone główki pochylały się z zainteresowaniem nad próbkami towarów