Strona:Stefan Grabiński - Namiętność.djvu/164

pialni. Uciekłem przed cieniem pięknej mniszki...
 30 lipca.
 Wszystko nadaremnie. Cień Westalki goni mnie i prześladuje od dni paru: wykwitł i tu, w sypialni ponad mojem łóżkiem.
 A obok złowieszcza minjatura kraty...
 2 sierpna.
 Przed chwilą wróciłem od lekarza i siedzę w ciemnym pokoju z obawy, by nie ujrzeć ruchu jej warg i długich jedwabistych rzęs. Bo przysięgam wam — one się ruszają! Zauważyłem to wczoraj. Cudownie zakrojone usta rozchyliły się nagle i zadrgały niemą skargą. Ona chce przemówić! A potem ten łagodny ruch rzęs. Widziałem wyraźnie, jak wysuwały się jedwabistą frendzlą i znów cofały w głąb powiek. Dreszcz zbiega me ciało — dreszcz rozkoszy i grozy zarazem. Mrugający cień...
 4 sierpnia.
 Przed godziną wróciłem z klasztoru i dotychczas nie mogę się uspokoić. Drżę cały jak w febrze. Muszę mieć gorączkę, bo pulsa tętnią mi młotami. Spojrzawszy w lustro przeląkłem się siebie. Jestem blady jak płótno, z włosem zjeżonym na głowie i spoglądem okiem szaleńca. Okropna wycieczka!...