Strona:Stefan Grabiński - Salamandra.djvu/125

 — No tak. Ale jeżeli on powziął decyzję w ostatniej chwili n. p. w celach rabunkowych? Powierzchowność ofiary mogła wzbudzić w mordercy pewne w tym kierunku nadzieje...
 — Nie stwierdzono ani śladu czegoś podobnego. Przy uduszonym znaleziono portfel z czekiem opiewającym na miljon kilkaset tysięcy gotówki. Niczego nie tknięto. Nie brakowało nawet zegarka złotego z łańcuszkiem.
 — A zatem chyba zemsta?
 — Skądże znów to przypuszczenie? Baron i ten pospolity szczur rzeczny mieli na to za mało powierzchni zetknięcia.
 — A więc?
 — Przypuszczam, że morderca spełniał akt w stanie na pół przytomnym. Równie dobrze byłby udusił ciebie lub mnie, gdyby którego z nas spotkał wtedy na moście.
 — A to dlaczego?
 — Realizował prawdopodobnie tylko ostatnią swą myśl, z którą zasnął przed dwoma laty.
 — A zatem przypuszczasz, że nosił się z zamiarem zamordowania kogoś w wigilję swego fatalnego zaśnięcia?
 — Tak. I to zamordowania kogoś, kto miał przechodzić w pewnej oznaczonej porze przez most św. Florjana.
 — Szczególny domysł! W takim razie de Castro zginął całkiem przypadkowo?
 — Naturalnie. Zbrodnia Jastronia jest tylko spóźnioną realizacją zamiaru powziętego mniej więcej przed dwoma laty, a dziwny stan, w który popadł, wynikiem napięcia nerwowego przed spełnieniem za-