Strona:Stefan Grabiński - Salamandra.djvu/156

 — Czarnoksięgu Polskiego ręką Andrzeja Wierusza, adepta Wiedzy Tajemnej, sporządzonego ksiąg pięcioro czyli Polski Pentateuch Czarodziejski.
 Czytaj dalej!
 — Księga pierwsza: „Postępek prawa czartowskiego“ z roku Pańskiego 1570. — Księga wtóra: Stanisława Poklateckiego „Pogrom czarnoksięskich błędów, latawców zdrady i alchemickie fałsze“ z r. Pańskiego 1595. — Księga trzecia: „Thesaurus Magicus“ z r. 1637. — Księga czwarta: „Czarownica Powołana“ z r. 1639. — Księga piąta i ostatnia: „Appendix czyli przepisy i recepty czarodziejskie zbieranej drużyny.“
 — A teraz poszukaj na stronicy 323!
 — Jest.
 — Czytaj od trzeciego wiersza z góry!
 — „Przepisy w materjej używania czarodziejskiej kukły: homunculus cereus alias człowieczkiem woskowym zwanej.“ — Charakterystyczny nagłówek!
 — Co dalej?
 — Skoro już w homunculusa onego stworzonego na obraz a podobieństwo upatrzonej ofiary włosy tejże zaczynisz alboli zęby, wtedy łuk przygotuj. A łuk ten winien być z tarniny a cięciwę mieć z włosów kozła, zasię strzały z ości rybich lub gwoździ podkowy. Gdy tedy człowieczka onego i łuk tarninowy nadobnie przysposobisz, czekajże cierpliwie konstelacjej Saturna libo Marsa.
 A skoro figury one wrogie na niebie zaświtają, łuk napnij i strzałę wypuść w pierś kukły serdeczną...