Strona:Stefan Grabiński - Wyspa Itongo.djvu/243

Ta strona została przepisana.



Tak zakończyła się wyprawa, której wynikiem było złączenie obu plemion i krain pod berłem Czandaury. Kilkanaście pierwszych dni po zwycięstwie poświęcił król zwiedzaniu zdobytych obszarów i zapoznaniu się z nowymi poddanymi.
Pod względem klimatu fauny, flory i naturalnych bogactw południowa część wyspy mało różniła się od północnej. Tylko konie mieli Czarni o wiele piękniejsze od swoich pobiatymców. Obaj biali byli niemi zachwyceni i już w czasie bitwy zdobyli sobie po jednym rasowym okazie.
Pierwszą troską Czandaury po odbyciu podróży okrężnej po nowem terytorjum było wyznaczenie namiestnika, któryby z jego ramienia rządził południową połacią wyspy. — Na stanowisko to nadawał się najbardziej Atahualpa, lecz ten stanowczo odmówił. Nie chciał rozłączać się z królem.
Czandaura nie nalegał. I jemu ciężko Przyszłoby rozstawać się z przyjacielem i jedynym białym człowiekiem na wyspie. Namiestnikiem został Ngahue. Celem ułatwienia szybkiej wymiany myśli między nim a królem i wzajemnego porozumienia się mianował Czandaura swoim odręcznym