Ta strona została uwierzytelniona.
KONIEC ZIMY
Szyby dźwięczące biało, dnie matowe,
Jak tafle szronu i fioletowe
Blaski, przesiane przez chmurne plejady:
Tam miesiąc śniady
Pod czapką lisią w żaglach aureoli;
Na wardze fala z blachy oraz soli,
Gdy Wenus srebrna z nurtu się wynurza,
Jak martwa róża.
