Strona:Stefan Napierski-Ziemia, siostra daleka.djvu/23

Ta strona została uwierzytelniona.

Spójrz na szybę szarawą! Deszczyk drobno-kroplisty
zabębni i ciurkiem spłynie, jak elegijne łzy.
To rzeczy mijanie swe płaczą, zapominając chętnie
o tobie, wreszcie szczęśliwym, o tobie, śmiertelnie spokojnym.