Ta strona została uwierzytelniona.
jak ptaki, wzbijać się nad mroczne knieje,
dziobiąc się: wielkim i otwartym krzykiem.
Wśród niezabudek śpimy, nad strumykiem.
70
Strona:Stefan Napierski-Ziemia, siostra daleka.djvu/76
jak ptaki, wzbijać się nad mroczne knieje,
dziobiąc się: wielkim i otwartym krzykiem.
Wśród niezabudek śpimy, nad strumykiem.