Ta strona została uwierzytelniona.
I śpi rozwartą powieką nad kwiatem.
Ruchem niedosłyszalnym ramię wspiera
I przytrzymuje luźne peplum, ślepa.
W jej wyłupanych oczodołach wreszcie
Na ziemi płasko legł, niepokonany.
83
Strona:Stefan Napierski-Ziemia, siostra daleka.djvu/89
