Strona:Stefan Napierski - Elegje.djvu/23

SĄD OSTATECZNY

Na czterech wiatrach błyskawica,
Stojący w słońcu ociemniałem.
Wysuszona blaskiem źrenica,
Księżyc w całunie białym.
We drzwiach! Po gwiazdach spadających,
Przez liści skłębionych wichurę,
Z mieczem nawskos się włamujący.
Cichą przeciąga strunę.

Piszczele	Wygładzono autostrady, Lustrem patrzą teleskopy I ku Plejadom arkady Wyrzucają świateł snopy. Oceany! Zgładzone głębiny, Kłębią się w palcach atomy, Łuk iskier rozbrzmiewa siny Nad szklane, stalowe domy. Nad rakowatych ulewa Melodji wypiętrza zwornik I rozpacz przez wargi śpiewa: Gdzie drzewa?
Głos	Śpijcie, pokorni.
Anti-głos	Otwórzcie oczy, prorocy. Chemicy i dyrygenci. Zbudzicie się o północy. Wspaniali i wypoczęci!
Piszczele	Przez nozdrza: ścięte perfumy. Esencje fiołkowe, Opary, wywary, łuny