Ta strona została uwierzytelniona.
EGZALTACJA
Życie: duszność poranków i pustka wieczorów,
Obłędna powtarzalność w czarnych lustrach dni —
Aż śmierć, jak lekki wietrzyk ciepłego wieczoru,
W przelocie zdmuchnie świecę, co się ledwo tli.
Strona:Stefan Napierski - Poemat.djvu/73
