Ta strona została uwierzytelniona.
APOLLINAIRE.
Z pod muru szczelin ciepłego, jak za Hellady
czasów, wybiega chyża jaszczurka. Fala dogasa blado-
granatowa pod żaglem. Wracają z połowu.
Wpięty u szczytu cyprysa żółto księżyc na nowiu
wraz z żałobnych chwieje się czubem płomienia.
W lakierowanej, coraz czarniejszej, zieleni
żywopłotu pustym wzrokiem spoziera jarko-biały Apollo.
— W leżaku nad homarem opasły rozsiadł się Apollinaire.
