Ta strona została uwierzytelniona.
Nic nie mówił, i odleciał;
Nic nie mówił, i przyleciał;
Znow usiadł w milczeniu,
Na wąskim, chłodnym kamieniu.
„Stróżu mały, jasno-pióry,
Czemuś znow na tym kamieniu?
Ostygło krągłe słońce,
Lasy nie dają cieniu,
Ziemia śniegiem się bieli,
Bracia twoi odlecieli
W cieplejsze świata końce;
Ty choć polecisz do góry,
Znow siadasz na tym grobie?
Powiédz, cożeś tu upodobał sobie?”
Nic nie mówił, i odleciał.
Lecz choć poleciał do góry,
