Ta strona została uwierzytelniona.
— „O! puszczajcie! żal mię tłoczy,
Niech zobaczę żonę:
Czy konając, piękne oczy
Zwróciła w mą stronę?
„Czy się chustką mą odziała,
Pierścień ma na ręku?
O ! puszczajcie do jéj ciała,
Niech upadnę w jęku!
„Gdy usłyszy me wołanie,
Płacz mój nad swą głową:
Może z trumny jeszcze wstanie,
Zacznie żyć na nowo?”