Ta strona została uwierzytelniona.
— „Matko, szyba nie dzwoniła,
I woda wesoła;
Tylko pewnie moja miła
U cudzego stoła.
„Pies i szabla, moja wiara,
Pojąłem ich mowę;
Puszczaj, nie płacz, matko stara
Przywiodę synowę.
Strona:Stefan Witwicki - Piosnki sielskie.djvu/98
