Strona:Swetoniusz - Żywot Nerona (tłum. Ejsmond).djvu/23

inni i wystąpił, gdy przyszła na niego kolej. Dowódca straży pretorjańskiej niósł jego harfę. Za nim szli trybunowie, żołnierze i najbliższi przyjaciele.
 Po preludjum Cluvius Rufus, obywatel konsularny oznajmił, iż Cezar śpiewać będzie „Niobe“. Cezar śpiewał do 4 godziny pp. Następnie zaś odłożył nagrodę muzyczną i dalszy ciąg konkursu do następnego roku, aby mieć częściej sposobność śpiewania.
 Wkrótce jednak gdy termin ów wydał mu się zbyt odległym, począł występować na różnych widowiskach i w rozmaitych teatrach. Jeden z pretorów dał mu miljon sestercji zapłaty.
 Grywał rolę bogów i bohaterów w tragedjach. Grywał również role bogiń i bohaterek. Nosił maskę wyobrażającą bądź to jego twarz bądź też twarz którejś z jego kochanek. Między innemi grał role Orestesa Ojcobójcy, Ślepego Edypa i gniewnego Herkulesa. W ostatniej z wymienionych sztuk młody żołnierz stojący na warcie u wejścia do teatru, widząc władcę swego wiązanego w łańcuch, przybiegł, by go wybawić i oswobodzić.