Strona:Swetoniusz - Żywot Nerona (tłum. Ejsmond).djvu/41

sterja eleuzyjskie przerażony głosem kapłana, który kazał oddalić się nikczemnikowi i zbrodniarzowi.
 Wkrótce po matkobójstwie nastąpiła śmierć jego ciotki. Chorą była na rozstrój kiszek. Poszedł ją odwiedzić. Staruszka głaszcząc mu pieszczotliwie brodę, rzekła: „Gdy broda ta spadnie wówczas dopiero powiem, że dość już mam życia“. Neron powiedział obecnym, iż każe sobie natychmiast brodę zgolić, doktorowi zaś dał rozporządzenie, by nadmiernymi środkami przeczyszczającemi dobił starą ciotkę. Jeszcze przed jej śmiercią przywłaszczył sobie cały jej majątek i (aby nic nie stracić) unieważnił testament.
 XXXV. Po za Oktawją żonaty był z Poppeą, córką kwestora (zamężną poprzednio z jednym z rzymskich rycerzy) oraz ze Statilią Messaliną, wnuczką cioteczną Taurusa, dwukrotnie zaszczyconego konsulatem.
 Aby poślubić tę ostatnią, zgładził uprzednio męża jej, konsula Atticusa Vestinusa.
 Mając dosyć już Oktawji powiedział przyjaciołom, którzy mu czynili wyrzuty, że dość jest dla niej posiadania oznak cesa-