Strona:Swetoniusz - Żywot Nerona (tłum. Ejsmond).djvu/42

rzowej. Chciał ją udusić kilkakrotnie; wreszcie rozwiódł się z nią pod pozorem jej bezpłodności. Ale gdy lud potępiał jego postępowanie — najpierw skazał Oktawję na wygnanie, wkrótce kazał stracić za rzekome cudzołóstwo. Potwarz była tak oczywistą, iż nikt z branych na tortury nie chciał dać kłamliwego świadectwa: wszyscy stwierdzali zgodnie niewinność Cesarzowej. Wówczas Neron kazał jednemu z nauczycieli, niejakiemu Anicetusowi, złożyć zeznanie, iż udało mu się pozyskać względy Oktawji.
 W 12 dni po wypędzeniu poślubił Poppeę, którą kochał wiernie. Nie przeszkodziło mu to jednak zabić ją kopnięciem, ponieważ będąc chorą w stanie poważnym czyniła mu raz ostre wymówki, gdy zbyt późno wrócił z wyścigu wozów.
 Miał z niej córkę Klaudję Augustę, która we wczesnem dzieciństwie umarła.
 Nie było żadnych więzów, które mogłyby chronić przed jego zamachem. Oskarżył o spisek Antonję, córkę Klaudjusza, ponieważ ta nie chciała zająć miejsca Poppei i skazał ją na śmierć.
 W taki sam sposób postępował ze