świat pieśnią zwycięską, którą ma zamiar ułożyć.
XLIV. Wśród przygotowań do odjazdu pierwszym jego staraniem było spakowanie narzędzi muzycznych, następnie kazał kochankom swym ostrzydz włosy i przywdziać stroje amazonek uzbrojonych w topory i tarcze.
Wezwał pod sztandary lud rzymski — ale nikt tego wezwania nie usłuchał. Wówczas zażądał od każdego obywatela pewnej ilości niewolników. Wymagał natychmiast zapłacenia podatków. Odmówiono mu również. Pragnął dostać monety świeżo bitej, najczystszego srebra i złota. I tu spotkał odmowę: mówiono, iż jeśli Cezar chce pieniędzy, niechże zabierze te, które rozdał donosiecielom.
XLV. Drożyzna przyczyniła się w dużej mierze do znienawidzenia utrzymywanych przez Nerona atletów. Gdy okręt z Aleksandrji przywiózł dla nich piasku, wszystkie umysły wzburzyły się przeciw Cezarowi. Obrzucono go przekleństwami.
Za jego pomnikiem umieszczono wózek z napisem greckim: „Oto nadszedł dzień walki; pora już ciągnąć“...[1]
- ↑ Aluzja do ciągnięcia trupów zbrodniarzy.
