Strona:Swetoniusz - Żywot Nerona (tłum. Ejsmond).djvu/54

Ta strona została uwierzytelniona.

Przywiązywano worek do innego pomnika Nerona z następującemi słowami: „Zasłużyłeś na worek“.[1]
Cytowano na kolumnach, iż koguty (Gallii) obudziły go pianiem swoim ze snu. Nocą zaś wielu obywateli (udając, że karcą służbę swoją) wzywało mściciela (Vindex).
XLVI. Pojawiły się groźne wróżby. Neron zaczął miewać straszliwe sny. Po zamordowaniu matki śniło mu się, iż wyrywa mu ktoś z rąk wiosło okrętu, na którym płynął. Śniło mu się, że żona jego Oktawja ciągnie go w ciemność... Innym razem miał złudzenie, iż ciało jego pokrywają roje uskrzydlonych mrówek. To znowu śnił, że ulubiony koń jego asturyjski zmienił się w małpę za wyjątkiem głowy, która rżała żałośnie.

Wrota mauzoleum na polu marsowem otworzyły się same i straszliwy głos począł wołać Nerona. W dniu Kalend styczniowych bóstwa poprzewracały się w chwili, gdy im składano ofiary. A gdy odczytywano w Senacie pismo Cezara, w którym zapo-

  1. Aluzja do kary na ojcobójców. Zamykano ich w worku i rzucano do morza.