Baruch. Bądź pochwalony, Wiekuisty Boże nasz, Królu wszechświata, któryś ukształtował człowieka mądrością i stworzył go z różnemi otworami i wydrążeniami. — Jawném jest i wiadomém majestatowi Twego tronu, że jeżeli jeden z nich się rozewrze, albo jeden z nich się zamknie, niepodobno by było ostać się ani utrzymać przed Tobą. Bądź pochwalony, o Wiekuisty, uzdrawiający wszelkie ciało i dokazujący cudów.
Baruch. Bądź pochwalony Wiekuisty Boże nasz, Królu wszechświata, któryś nas uświęcił Swemi przykazaniami i polecił nam zajmować się słowami Zakonu.
Wehaarew. Osłodźże, o Wiekuisty, Boże nasz, słowa Zakonu Twojego w ustach naszych, i w ustach ludu Twego, domu Izraela, abyśmy i my i potomkowie nasi i potomkowie ludu Twego, domu Izraela, wszyscy stali się pojmującymi imię Twoje i biegłymi w Zakonie Twoim. Bądź pochwalonym Wiekuisty Boże nasz, czyniący Zakon dostępnym dla ludu Swego Izraela.
Baruch. Bądź pochwalony, Wiekuisty Boże nasz, Królu wszechświata, któryś wybrał nas z pośród wszystkich narodów i nadał nam Swój Zakon. Bądź pochwalony, o Wiekuisty, który nadajesz Zakon!
Jewarechcha. Oby ci Wiekuisty pobłogosławił i strzegł cię!
Oby Wiekuisty przyświecał ci obliczem Swojem i był dla Ciebie łaskawym.
Oby Wiekuisty zwrócił oblicze Swoje ku tobie i obdarzył cię pokojem!
Elu Debarim. Oto przykazy nie podlegające ograniczeniu: kraj, pola, (*) pierwociny, ofiary przy odwiedzaniu Świątyni, dobre uczynki i nauka Zakonu. Te są uczynki, z których owoców człowiek korzysta w doczesném życiu, a głównéj zasługi za nie używa dopiero w przyszłém życiu, a mianowicie: uczczenie ojca i matki, dobroczynność,
