Strona:Symfonie Anielskie Jana Karola Dachnowskiego.djvu/22

Ta strona została uwierzytelniona.

O Panno święta!

Ta myśl przeklęta
20 

Heroda zdradnego
Sama się szkodzi;
Anioł przywodzi
Potomka bożego.

Bądź tedy z nami
25 

Z swemi sługami
Panno uwielbiona!
Niech nas nie minie
W Twojej dziedzinie

Stolica pieszczona.
30 
Symfonia jedenasta.

Wdzięcznej wspaniałości,
Górnej wysokości
Panna Syna spłodziła,
Nas pociech nabawiła.

Ta nie mężem wziętym,

Ale Duchem świętym
Potomka światu dała,
Czystą Panną została.

Co był Adam stracił,

Z grzechem się pobracił,
10 

To przez Jej płód zgładzono,
Nas raju nabawiono.