Ta strona została uwierzytelniona.
Żebyś był w niebie królewiczem [1],
U Ojca mego miłego dziedzicem.
Grzesznicy, czemu nie naśladujecie,
20
„Z ochotą za Tobą pójdziemy,
Służyć Ci wiernie przyobiecujemy,
Tylko nas ratuj w naszym niedostatku
Na tym biednego już świata ostatku“.
Symfonia dwudziesta pierwsza.
„Oj Jezu, mój Synu drogi,
Nawiedzasz ten chlew ubogi,
Gdzie bydlęta stawają
I swe spoczynki mają.
5
Ani pokój archanielski;
Synu mój! umysł twój kochany
Nawiedzać w połogu te ściany“.
„Oj Matko ma ukochana!
10
Żebym się podło rodził
Z grzechu świat wyswobodził;
Czego pycha nabawiła,
Aby skromność poskromiła
- ↑ królewicem.
