Strona:Szczęsny Morawski - Sądecczyzna.djvu/233

twierdził Sądeczanom wolność od ceł sandomierskich, a przywilej wydany świadczy o przywiązaniu Jadwigi do Sądeczan — jak świadczy o dobroci jej serca.
 — W imię pańskie amen. — obowiązującemi i mocnemi powinny być na wieczne czasy wyroki wydane powagą królewską.
 — Dla tego My Jadwiga z bożej łaski królowa polska dla zbawienia i pomocy duszy Naszej, pragnąc poddanym nieść dobrodziejstwa i pociechę: obwieszczamy wszem i każdemu z osobna wobec i na przyszłość komu się zdarzy zasłyszeć o treści niniejszego pisma, że:
 — Zważając chętliwość i bacząc wierną usłużność i powolność, jakie nam wiernie ciągle i stale okazują wierni Nasi mieszczanie sądeccy i do jakich rączego spełnienia w przyszłości dobre okazują chęci;
 — Aby usługi wzajemną usługą odpłacić;
 — Onymże mieszczanom sądeckim dla zacności obyczajów i wiernej powolności — wielce nam miłym i ulubionym.
 — Za przyzwoleniem wielmożnego księcia i pana: Kazimierza króla polskiego a wielebnego i ukochanego syna naszego;
 — Nadajemy wolności od opłaty ceł sandomierskich po wszech miejscach.
 — Dla świadectwa tegoż kazaliśmy niniejsze pismo wydać i pieczęcią stwierdzić.
 — Dan pod Starem miastem Sączem roku pańskiego 1337.
 — Wobec świadków: pana Śpicymira kasztelana Zbyszka kanclerza plebana krakowskiego, Jędrzeja podstolego, Straży (Strezone) włodarza (procuratore) Naszego. Przez ręce brata Bernata spowiednika Naszego.
 Przywilej (XXXIX) — ..... My Jadwiga królowa polska, pani sądecka, siostra zakonu ś. Klary:
 — Z borów i lasów ziemi naszej chcąc pożytki i zyski pomnożyć;
 — Las wsi Jakubkowic od Łososiny rzeki w górę ku Tęgoborzy, aż po źródła potoków; nadajemy Pawłowi Benedykowi Węgrzynowi, i jego potomkom.
 — Aby ci dziedzice Jakubkowic i przyległości rzeczony