Strona:Szczypawka - Humorystyczne listy z terenu wojny.djvu/32

chory, to nie będę mógł bić się za cysarza i za wiarę świętą!...
 — Za jakiego cysarza? — zapytałem ździwiony.
 — A dyć za cysarza mniemieckiego, nie jensego...
 — Jakto, a czy ty przyjacielu, nie jesteś Polakiem?
 — Ja ta nie żaden Polok... ino Dajcz...
 — A jak się nazywasz?
 — Wawrzon Świerszcz...
 — Więc kto tobie mówił, żeś ty niemiec?
 — Kto? wszyscy! I nauczyciel w szkole i ksiądz kapelan i feldfebel... Ja ta nie jezdem Polok, bo zodny Polski nimo!
 Smutno mi się zrobiło... Tak to już najezdcy i klechy potrafili zatruć duszę chłopa polskiego!... tymczasem ranny żołnierz ciągnął dalej:
 — Ja tak się cieszył, że tych masonów i sycylistów idę bić do Francji!... Nasze oficery mówiły, że to je wielga zasługa dla naszego Vaterlandu bić Francuzów. A nasz kapelan mówi, że jeżeli który żołnierz zabije kilku francuzów, to dostąpi zupełnego odpuszczenia grzechów, bo te Francuzy — to straszne bezbożniki, sycylisty, co nawet księży nie uszanują...
 — A czy ty myślisz, przyjacielu, że socjaliści to są źli ludzie?... Przecież oni chcą dobra dla całej ludzkości...