Strona:Szekspir - Północna godzina.djvu/109

Ta strona została przepisana.

Rozumem ni dowcipem pokryć się nie zdołam.
Nie upatruj w tém przyczyn do gardzenia sercem,
Co się oddaje samo. Pamiętaj, że miłość
Wymodlona jest miłą, lecz milszą wyznana!

Viola.

I ja też na niewinność i na młodość moję
Przysięgam, że mam serce pełne uczuć tkliwych,
Ale ich żadna z kobiét nigdy nie posiadła,
I żadna, prócz mnie, z kobiét, nie będzie ich panią!
— Teraz żegnam cię Ledy! i odtąd już więcéj
Z prośbami mego Księcia do niéj się nie zjawię!

Olivija.

 jednak powróć! Któż wié, może wzruszysz,
Może skłonisz dlań jeszcze moje biedne serce!

(Wychodzą).


Scena 2ga.

Pokój w domu Olivii. Sir Tobijasz, Sir Andrzéj i Fabijan.

Sir Andrzéj.

Nie! na honor, nie zostanę daléj ani na minutę!