Ta strona została przepisana.
Sir Tobijasz.
Jakaż temu przyczyna? kochanie moje! Daj nam przecię przyczynę!
Fabijan.
Tak, rycerzu! musisz nam dać jakąkolwiek przyczynę.
Sir Andrzéj.
Ale-ż — jużci też sam widziałem, jak twoja siestrzenica poufałszą była z książęcym służalcem, niżeli kiedykolwiek ze mną. Sam to widziałem w ogrodzie!
Sir Tobijasz.
Widziałaż cię ona wtedy? stary chłopcze! mów mi!
Sir Andrzéj.
Tak jasno, jak ja teraz was widzę.
Fabijan.
W tém był wielki dowod jéj przywiązania ku wam, rycerzu!
Sir Andrzéj.
Milijonset! Cóż to chcecie mieć mnie za osła?
Fabijan.
Ja ci to okażę dowodnie, rycerzu, podług świadectw rozumu i rozsądku.
