Ta strona została przepisana.
Marija.
Mam ich pełną dłoń w téj chwili. Ale oto upuszczam rękę Pańską, i nie mam już ani jednego![1] (Wychodzi).
Sir Tobijasz.
O rycerzu! potrzebnym ci jest teraz spory kubek Kanaryjskiego! Nigdym cię nie widział tak potężnie obalonym!
Sir Andrzéj.
Nigdy zapewne w całém twojém życiu; i mnie się tak zdaje; chyba żeś mnie widział czasem powalonym od Kanaryjskiego! Ale doprawdy, sam to postrzegam, że czasem nie miewam dowcipu ani trochę więcéj, jak zwyczajny chrześcijanin, jak człowiek pospolity. Może to czasem szkodzi mojemu dowcipowi, że jestem straszny zjadacz wołów?
Sir Tobijasz.
A zapewne.
Sir Andrzéj.
Gdybym-że to ja o tém wiedział, byłbym się
- ↑ «I am barren» — uschłam, stałam się niepłodną.
