Strona:Szlachcic Zawalnia (1844—1846). Tom 1.pdf/24

stali. Redaktor jego P. Kaz. Bujnicki, obywatel Inflancki, w okolicach Krasławia, w Dyneburskim, we czterech dotąd wydanych tomikach, dowiódł swych prawdziwie obywatelskich chęci. Przedewszystkiem główną jego myślą było zjednać swéj stronie to dobre imie, którem się dotąd nie szczyciła pod względem Literatury, w obliczu innych prowincij naszych. Obudzić myśl uspioną, zwrócić młodź do pióra i książki, a piszących do rzeczy swojskich, domowych, — piękny cel, zaiste! Już okazały się piękne owoce tych usiłowań, szkoda tylko, że szlachetny cel przez ogół obywatelstwa, równie jak przez krótko-widzącą krytykę pojęty niezostał. Pisemko dla braku prenumeratorów, ledwie się utrzymać może; wszakże wytrwałość wydawcy, zapowiada pokonanie tych nieodłącznych przy początku przeszkod.
 P. Bujnicki stał się u nas wiadomym p. wydanie Wędrówek po małych drogach, szkicu satyryczno-obyczajowego fiziognomji rodzinnéj strony. Niedołęstwo i śmieszność dość dowcipnie niekiedy, choć podtatusiałym sposobem wyśmiane. Niektórym zamarzyło się upatrywać w charakterach występujących na scenę, własne wizerunki. Siaki taki, nawykły prowadzić rej na sejmikach, poznawszy siebie w jakim Głoskowiczu, zrobił dywersją anti-literacką dla powodzenia Rubona. Pierwsza to i najlepsza praca P.