Strona:Tadeusz Dołęga-Mostowicz - Prokurator Alicja Horn tom I.pdf/287

 — Może pan być o nią spokojny. Polubiła powieści o murzynach.
 — Dlaczego, do pioruna o murzynach? — zdziwił się Drucki.
 Kunoki spojrzał pytająco na Brunickiego i potwierdził:
 — Jeżeli się nie mylimy ma ona zamiar urodzić małego murzynka, lub w najgorszym wypadku mulata.
 — Przecież ten jej amant nie był murzynem!?
 — Właśnie, ale to tem lepiej. Robimy pierwszy eksperyment na pigmentację. Za to więc gwarantować nie możemy. Pewne jest tylko, że będzie to syn, według wszelkiego prawdopodobieństwa zdrowy i niezwykle silny, który z wiekiem dojdzie do olbrzymiego wzrostu i odznaczać się będzie talentem muzycznym.
 Drucki patrzał nań podejrzliwie:
 — Kpi doktór ze mnie? — zwrócił się do profesora.
 — Nie — zaprzeczył Brunicki — doktór jest optymistą.
 — No więc jakim sposobem? Na jakiej zasadzie można to przepowiedzieć?
 — O, to niema nic wspólnego z proroctwami — uśmiechnął się Japończyk — poprostu chodzi o osiągnięcie zamierzonego efektu przez odpowiednie oddziaływanie na organizm i na psychikę matki...
 Profesor przerwał:
 — Dajmy temu spokój. Nie lubię mówić o rozpoczętych badaniach.
 — Obawa pecha?
 — Nie. Obawa niepoważnego potraktowania ze strony...
 — Laika? — podpowiedział Drucki.
 — Laika, czy specjalisty, to wszystko jedno. Zapewniam cię że z Kolumba, odpływającego na Zachód, celem odszukania bliższej drogi na Wschód,