Strona:Tadeusz Dołęga-Mostowicz - Trzy serca.djvu/316

szcze przyczyny. Obiecała Tynieckiemu pomoc przy urządzaniu willi i ogródka i chciała obietnicy dotrzymać.
 Gdy zastanawiała się nad tym, poczuła w powietrzu jakiś nieprzyjemny zapach. Nie zwróciłaby na to może uwagi, gdyby nie to, że zapach stawał się coraz intensywniejszy. Nagle poznała: — gaz. Z łazienki ulatniał się gaz.
 — Tego by jeszcze brakowało — pomyślała z obrzydzeniem Wyszła na korytarz i zapukała do drzwi. Nie było żadnej odpowiedzi.
 — Proszę cię, otwórz — odezwała się stanowczym tonem, lecz w łazience wciąż panowała cisza.
 Przysunęła krzesło, weszła na nie i wstrzymując oddech otworzyła okienko nad drzwiami. Gogo leżał w ubraniu i w palcie w pustej wannie. Minęło zaledwie kilka minut od chwili, gdy tu wszedł i otworzył kurek. Jeszcze nie mógł być zatruty przy tak znacznym ulatnianiu się gazu przez nieszczelne drzwi. Po prostu spał.
 Kate otworzyła drzwi do jadalni i w jadalni okna, po czym weszła do kuchni.
 — Maryniu — powiedziała — jestem w kłopocie, bo pan zasnął w łazience, a zapomniał widocznie zamknąć gaz. Nie mogę tam dostać się i myślę, czy nie sprowadzić ślusarza.
 Marynia spojrzała na nią i wzruszyła ramionami:
 — Jabym tam na pani miejscu nie sprowadzała.
 — Więc jak otworzyć? Może Marynia przecisnęłaby się przez okienko?...
 — A po co, proszę pani?
 — No, bo mówię Maryni, że pan się może zatruć.
 Służąca wybuchła:
 — No to mała strata, krótki żal.
 — Maryniu!
 — A bo pewno! Aż się bebechy w człowieku przewracają, jak patrzę na panine cierpienia. Pijak, łajdus, całymi nocami go w domu nie ma, a później przychodzi i drze się. Co pani po nim?... Stu lepszych pani znajdzie.
 Kate zmarszczyła brwi.