Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 08.djvu/30

—   236   —

latnie przeliczył jej zawartość, po czym powrócił do badania.
 — Ostatnie miejsce pobytu przed aresztowaniem?
 — Przed aresztowaniem? Więc jestem aresztowany? — zapytał doktór.
 — Powiedziałem już raz: nie gadać, tylko od powiadać na pytania! — huknął korregidor ostatnie miejsce pobytu?
 — Rodriganda.
 — A przedtem?
 — Paryż.
 — Dlaczego pan tam nie pozostał? Po co pan przyjechał do Hiszpanii?
 — Przyjechałem na wezwanie Róży de Rodriganda-Sevilla.
 — Po co pana wzywała?
 — Abym wyleczył jej ojca, don Emanuela.
 — Leczył go pan?
 — Tak.
 — A wolno panu?
 — A czemu by nie? Przecież jestem lekarzem. Któż mógłby mi zabronić?
 — Ja — powiedział mały człowieczek, podnosząc głowę do góry. — Czy był pan na posadzie lekarza w Rodriganda?
 — Nie, ale miałem nim zostać.
 — Ale nie był pan nim?
 — Nie.
 — Miał pan pozwolenie praktykowania w Hiszpanii?
 — Nie.