Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 21.djvu/13

—   583   —

 Przy jego boku w powozie siedziała przecudowna dama.
 Nikt nie wiedział kim ona jest. Kto zaś wiedział, nie śmiał powiedzieć nikomu.
 W dniu przybycia, hrabia oprowadzał damę po zamku, parku i wsi. Potem posłano po proboszcza.
 — Księże proboszczu, przedstawiam moją narzeczoną.
 Ksiądz osłupiał.
 — Proszę przejrzeć dokumenty, które leżą na stole. Czy wystarczą one do zawarcia małżeństwa?
 — Całkowicie — rzekł ksiądz.
 — Bądź więc w każdej chwili gotów dać mi ślub. Świadkami będą moi dwaj synowie i kilku przyjaciół. Addio.
 W parę dni później jechało do zamku kilku panów, między innymi książę Olsunna ze swym nieodłącznym Gasparino.
 Gasparino udał się do swego ojca.
 Mieszkał on obok hrabiego, którego pokoje graniczyły z pokojami tancerki.
 Wieczorem wszyscy zebrali się przy stole. Wtem wszedł hrabia z baletnicą. Wszyscy ich oczekiwali, gdyż zrozumieli, w jakim celu zostali zaproszeni na zamek.
 Hrabia krótko oznajmił gościom, że chce poślubić donnę Hanettę Valdez.
 Wszyscy starali się utrzymać wesoły nastrój.
 Wznoszono toasty i wygłaszano przemówienia. Ale jakieś przygnębienie owładnęło wszystkimi.