Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 25.djvu/11

—   693   —

 — Hm! Każ zaraz zaprząc!
 Ludwik wyszedł
 — Jedziemy do Gąsowic, by przyjrzeć się temu markizowi. Nasza kochana Róża pojedzie z nami. Wirski jest moim kuzynem. Jeżeli markiz okaże się hrabią Alfonsem — aresztujemy go. Przed tym jednak pojedziemy po prokuratora i zabierzemy go z sobą. Przygotujcie się prędko do drogi, bo może być za późno! — nagliła matka.
 Tymczasem Gerard wracał lasem. Po drodze natknął się na domek, w którym mieszkał leśniczy Tombi. Cygan stał właśnie przed chatą, a gdy ujrzał zbliżającego się zapytał:
 — Kim pan jest?
 — Cudzoziemcem. Chcę tędy pójść do Poznania. A kim wy? — odparł garoter.
 — Jestem leśniczym pana rotmistrza Rudowskiego. — A skąd pan?
 — Jestem Francuzem.
 — A ja Hiszpanem, cyganem hiszpańskim.
 Gerard przypomniał sobie, że jest w posiadaniu odpisu notatki Alfonsa, pisanej po hiszpańsku. Usiadł więc i rzekł.
 — Znalazłem kiedyś zeszyt pisany po hiszpańsku. Czy nie zechcielibyście mi go przeczytać?
 Cygan przeczytał i włożył go do swojej kieszeni.
 — Tak, pisany po hiszpańsku — rzekł — ale treść nie jest dla was!
 — Oho! Nie oddacie mi go?
 — Ani mi się śni!