Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 29.djvu/13

—   807   —

pod kopytami. Była to droga do miasteczka. Parę światełek zabłysło przed nimi, na górze pokazał się pierwszy domek. Wtem usłyszeli za sobą szorstki głos:
 — Kto tam?
 — Co to ma znaczyć? — zapytał Kortejo.
 — Co ma znaczyć? Chcę odpowiedzi!
 — Kim jesteście?
 — Do pioruna! Nie widzicie? Toście głupiec! Jestem na straży, zrozumiano? I chcę wiedzieć kim jesteście i czego tu chcecie?
 — Straż? Ależ nie żartujcie! Chciałbym wiedzieć, z jakiego powodu ustawiono tu straże?
 — Zaraz zobaczycie, czy stoję tu dla żartów — odpowiedział groźny głos. — Więc, kto tam?
 — Przyjaciel! Wpuście nas! — zaśmiał się Kortejo.
 Wtedy strażnik wziął piszczałkę i głośno gwizdnął.
 — Co robicie?
 Daję sygnał.
 — A to po co?
 Mówiąc te słowa, Kortejo chciał usunąć tu bok Meksykanina, ale ten wymierzył swą broń prosto w jego serce i zawołał:
 — Ani kroku dalej, gdyż walę kulę w łeb! Macie tu czekać, dopóki nie nadejdą ludzie. El Oro znajduje się w stanie oblężenia.
 — Ach! Od kiedy?
 — Od dwóch godzin. Sennor Juarez spowodował ten stan.