Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 38.djvu/27

—   1075   —

 — Hm, — rzekł sternik — toby się dało ubić, miałem bowiem zamiar zawinąć do portu Acapulco.
 — Ah, więc pan jest kapitanem?
 — Tak jest.
 — Kiedy pan rusza?
 — Jutro o świcie. Pasażerowie muszą być na pokładzie już dzisiaj wieczorem. Czy chcecie sennores obejrzeć statek?
 — Może za godzinę, dobrze? Wtedy omówimy wszystko szczegółowo.
 Zorski chciał obejrzeć statek w obecności kapitana Helmera, gdyż ten miał w tej dziedzinie wielkie doświadczenie. Udał się więc wraz z Marianem do miasta, sternik zaś podpłynął do statku. Był zadowolony, iż Zorski obejrzy „Lady“ dopiero później; w międzyczasie można będzie usunąć wszystko, co mogłoby wzbudzić podejrzenie, i urządzić wnętrze statku tak, aby pasażerów nie odstraszało
 Załoga otrzymała odpowiednie zlecenia; gdy po jakimś czasie Zorski wrócił w towarzystwie Helmera, przyjęto ich z wyszukaną grzecznością. Oględziny wypadły tak pomyślnie, że Zorski natychmiast ubił sprawę i zapłacił za podróż zgóry.
 Drogę do haciendy del Erina mogły nasze panie w towarzystwie Grzmiacej Strzały i obydwóch wodzów odbyć lądem. Była jednak niebezpieczna i wyczerpująca. Dlatego zdecydowały się pojechać również do Acapulco, stamtąd zaś udać się do Meksyku i wrócić do hacjendy. Bawole Czoło i Niedźwiedzie Serce obrali drogę lądową, by wcześniej przybyć do del Erina i przynieść jej właścicielowi upragnioną wieść, iż córka