Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 38.djvu/5

—   1053   —

nów. Między ich oficerami a naczelnikami Komanchów odbyła się żywa narada, której wynikiem było, że jeden z oficerów zbliżył się do Apachów, w charakterze posła. Na obnażonym końcu szpady niósł białą chustkę na znak, że przybywa w zamiarach pokojowych. Zorski sam wyszedł mu na przeciw.
 — Kto jest dowódcą Apachów? — zapytał oficer grzecznie się kłaniając i z podziwem przyglądając się postaci lekarza.
 — Niedźwiedzie Serce, ich naczelnik.
 — Czy jest tutaj mąż o nazwisku Książę Skał?
 — Tak jest.
 — Gdzie on?
 — Stoi przed panem.
 Porucznik głęboko skłonił się i rzekł najgrzeczniejszym tonem.
 Przybywam jako poseł od mojego rotmistrza i naczelników Komanchów. Czy wysłucha mnie pan?
 — Tak. Proszę ze mną.
 Zaprowadził go gdzie siedzieli inni naczelnicy, wskazał mu miejsce i dał znak, że może mówić:
 Oficer zaczął:
 — Pozwól mi, sennor, złożyć panu moje uszanowanie. Jestem — — —
 — Proszę, — przerwał Zorski, — co pan chce nam powiedzieć?
 — Czy Apachowie stoczyli walkę ze szwadronem dragonów w hacjendzie Verdoji?