Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 60.djvu/12

—   1676   —

 — Przyczyna słuszna, lecz Basaine nie potrzebuje ludzi.
 — W takim razie jechaliśmy napróżno.
 — Tak; chyba, że usłuchacie dobrej rady.
 — Dobrej rady słuchamy chętnie — rzekł Mariano.
 — A więc, krótko mówiąc, moglibyście u nas znaleźć zajęcie.
 — U was? Hm. Kimże jesteście?
 — Słyszeliście o Panterze Południa?
 — Niejednokrotnie.
 — A o Corteju?
 — Nie przypominam sobie.
 — Otóż ci dwaj połączyli się, aby Cortejo mógł zostać prezydentem.
 — Do licha! Musi to być niegłupi człowiek.
 — Werbuje ludzi. Skoro mu się powiedzie, każdy ze zwolenników może liczyć na dobre stanowisko. Macie ochotę przystać do nas?
 — Hm. Trzeba się naprzód namyśleć. Gdzież przebywa teraz ten Cortejo?
 — W hacjendzie del Erina.
 Ledwie potrafili zataić wrażenie, wywołane tą niespodzianą wiadomością.
 — Del Erina? — zapytał Helmer. — Czy to jego własność?
 — Oczywiście. Znacie ją.
 — Tak. Przed laty raz tam nocowałem. Wtedy jednak ktoś inny był właścicielem. Mam wrażenie, że się nazywał...?
 — Arbellez.
 — Tak, Arbellez. Czy żyje jeszcze?