Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 61.djvu/12

—   1704   —

 — Yes.
 — Zaprzecza pan, że nie jest podobny do swego brata?
 — Zaprzeczam, i to bardzo. Nie ja jestem niepodobny do niego, lecz on nie jest podobny do mnie.
 Cortejo nie wiedział, jak się zachować wobec dziwacznych odpowiedzi schwytanego. Miał chęć zareagować brutalnie, atoli pewność siebie i spokój Anglika wywarły na nim wrażenie. Po krótkiej pauzie rzekł:
 — Ale ja oczekuję pańskiego brata.
 — Lorda Henry‘ego? Czemu?
 — Dowiedziałem się, że towarzyszy transportowi.
 — Fałsz! To moja funkcja.
 — Ale gdzie jest lord Henry?
 — U Juareza.
 — Ach! A więc wyjechał naprzód! Gdzie przebywa Juarez?
 — Wiem tylko, że jest w El Paso del Norte.
 — A dokąd wy dążycie?
 — Do fortu Guadelupy.
 Drwiący, zwycięski uśmiech przemknął przez twarz Corteja.
 — Tak daleko nie pojedziecie. Musicie tutaj wylądować i oddać mi wszystko.
 Anglik powiódł dokoła wzrokiem. Spojrzenie wydawało się obojętne, prawie roztargnione, ale w istocie było bardzo przenikliwe. Myśliwy badał skupione rumaki. Już po chwili wiedział, którego wybierze.