Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 61.djvu/8

—   1700   —

 Sędzi Dziób zesunął binokle na koniec nosa, obejrzał leżącego spodełba, dotknął ostrożnie parasolem i rzekł skrzypiącym głosem:
 — Cierpi? Where? Boli?
 — Naturalnie!
 — Ach! Miserable! Bardzo miserable! Jak się nazywa?
 — Ja?
 — Yes.
 — Frederico.
 — Czym jest?
 — Vaquero.
 — Goniec od Juareza?
 — Tak.
 — Jakie wiadomości?
 Meksykanin skrzywił się i jęknął jakgdyby go ból straszliwy chwycił. Tymczasem Sępi Dziób obejrzał miejscowość.
 Nie zauważył w pobliżu żadnych śladów. Nawet na skraju lasu nie można było dostrzec nic podejrzanego.
 — Czy pan jest lord Lindsey?
 — Jestem Lindsey. Co masz do powiedzenia?
 — Juarez jest w drodze. Kazał pana prosić, abyś się zatrzymał na tym miejscu i oczekiwał go.
 — Ach! Wonderful! Gdzie jest?
 — Przyjedzie rzeką.
 — Skąd wyruszył?
 — Z El Paso de Norte przed dwoma tygodniami. Wcześniej nie można przebyć takiej odległości.
 — Pysznie! Dobrze! A jednak pojadę dalej.