Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 66.djvu/5

—   1837   —

 — Byłem tam, stryju. Udało mi się spotkać jednego z owych werbowników. Powiedział, że Cortejo przebywa w hacjendzie del Erina.
 — Jak zatem przybywasz z Santa Jaga?
 — Musisz wyświadczyć przysługę Cortejowi. Mówiąc między nami, o ile to oczywiście odpowiada twym planom. Otóż chce, abyś mu dał schronienie. Przybył tutaj jako zbieg.
 Zdziwienie odmalowało się na twarzy starca. W krótkich słowach powiadomił go Manfreado o fatalnych przygodach Corteja, o zdobyciu hacjendy prze Miksteków, o ukazaniu się hrabiego Fernanda i jego przyjaciół.
 — Nie mogę ci dokładnie wszystkiego wyłuszczyć, — dodał — gdyż oczekują mnie towarzysze. Chcę tylko powiedzieć, że przeżyliśmy wiele okrutnych dni. Tylko z trudem uratowaliśmy córkę Corteja, której groziło poważne niebezpieczeństwo.
 — A więc i ona jest w wami?
 — Tak. Cortejo, sennorita Józefa, Grandeprise, którego ongi wyleczyłeś, i pewien Meksykanin.
 — Gdzie Cortejo?
 — W pobliżu klasztoru. Poszedłem naprzód, aby się dowiedzieć, czy skłonny jesteś go przyjąć.
 Doktor Hilario przechadzał się zamyślony po celi.
 — Co przypadek! Oczywiście’ przyjmę. Przyprowadź Corteja.
 Manfredo wyszedł i niebawem wrócił z Cortejem.
 Cortejo został przy drzwiach, ukłonił się i z nie-