Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 73.djvu/15

—   2043   —

res, wyjął jakiś papier i podał urzędnikowi. Komisarz przeczytał i rzekł ze zdumieniem:
 — Prawdziwy paszport, wystawiony na nazwisko kapitana Williama Saundersa, który z New Orleanu udaje się do Meksyku.
 — Mam nadzieję, że rysopis się zgadza.
 — Tak; z tym nosem nie może być pomyłki! Ale jakże się pan dostał do Polski, zamiast do Meksyku?
 — Byłem już w Meksyku.
 — Czy może pan tego dowieść?
 — Sądzę. Czy słyszał pan może o niejakim sir Henry Anasowym?
 — Znaje się. Czy to nie pełnomocnik rządu angielskiego, który miał dostarczyć broń Juarezowi?
 — Tak. Oto jego paszport.
 Sępi Dziób wyciągnął drugi papier. Komisarz przeczytał i rzekł, raczej rozczarowany, niż zdziwiony:
 — Był pan przewodnikiem i towarzyszem tego Juareza?
 — Tak jest. Scoutem Juareza, prezydenta Meksyku.
 — Naturalnie, że wiem, kim jest Juarez.
 — No, oto jeszcze jeden papier.
 Komisarz po przeczytaniu dokumentu przybrał zakłopotaną minę.
 — Człowieku! — zawołał. — To nader gorące polecenie prezydenta, napisane po angielsku i francusku.