Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 74.djvu/11

—   2067   —

 — Niech piorun trzaśnie! Przyznaje się pan? Czy nabita?
 — Gotowa do wybuhu.
 — Do wybuhu? Moi panowie, zalecam największą ostrożność! Trzymać tego człowieka mocno, aby się nie mógł poruszyć. Panie, pytam pana, czym jest nabita ta maszyna?
 — Powietrzem.
 — A więc gazami wybuchowymi! Czy można dotknąć maszyny tak, aby nie wybuchła?
 — Można — odpowiedział poważnie trapper. — Nie ma niebezpieczeństwa.
 — Czy można usunąć odzież, leżącą na maszynie?
 — Bez obawy!
 — Ale jak się doprowadza do wybuchu?
 — Po prostu trzeba dąć.
 — Dobrze, odwagi, moi państwo! Ja sam dotknę maszyny, narażając się na niebezpieczeństwo.
 Rzekłszy to, uchwycił koszulę, spodnie, bluzę i parę skrpetek, leżących na instrumencie. Brał je dwoma palcemi i odkładał z największą ostrożnością. Po chwili straszna maszyna leżała przed nim w całej swej nagości.
 Podniósł puzon ostrożnie, niczym bombę o płonącym loncie.
 — Lekka, jak zwykły puzon. Tak, gazy wybuchowe są lżejsze od powietrza
 Wachmistrz podniósł puzon za koniec bardzo wysoko, aby zbadać konstrukcję. Naraz części się