Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 77.djvu/7

—   2145   —

 — Gdzie są? Co robią?
 — Schwytamy ich. Wyciągają „hrabiego Fernanda“. Jeden stoi przy bramie na warcie. Wyślijcie dwóch policjantów, niech się doń podkradną i niech pochwycą, skoro dwaj pozostali zaczną schodzić na dół.
 Sępi Dziób oddalił się znowu, aby śledzić Corteja i Landolę. W myśl jego propozycji dwaj policjanci podkradli się pod bramę, aby pochwycić stojącego na warcie człowieka.
 Po długiej chwili Sępi Dziób wrócił. Było mu bardzo śpieszno.
 — Idą — rzekł. — Niosą trupa. Musimy się ukryć za grobami.
 Po wejściu Sępiego Dzioba jeden z policjantów otworzył na moment swą ślepą latarkę. Chciał schować, ale Sępi Dziób rzekł:
 — Hola! Nie tak śpieszno. Trzeba naprzód zająć się czymś innym.
 — O cóż chodzi?
 — Zdejm wieko z trumny. Zaraz się dowiesz poco, mój chłopcze!
 Podnieśli wieko. Ku najwyższemu zdumieniu policjanta, Sępi Dziób spokojnie rozłożył się na miękkich poduszkach jedwabnych.
 — Do licha! — rzekł osłupiały alguazil. — Co to ma znaczyć?
 — Zamknij wieko mój chłopce! — odparł Sępi Dziób, rozciągając się wygodnie.
 — Nie rozumiem...
 — Pilnuj języka, jeśli nie rozumiesz! Popatrz na