Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 78.djvu/27

—   2193   —

 — Tak, sennor.
 — Obawiał się pan...
 — O nie, byłem tylko ostrożny, — przerwał Hilario. — Czy może mi pan teraz wyjawić swe nazwisko?
 — Nazywam się Bartholomeo Diaz, jestem hacjenderem w okolicy Parsedillo.
 — A towarzysz pana?
 — Zwie się Miguel Lifetta, jest adwokatem. Szukamy niejakiego Pabla Corteja, z którym mam proces. Sennor Miguel towarzyszy mi, nie mam bowiem żadnych prawniczych wiadomości i potrzebuję jego pomocy.
 — Dlaczego zmieniliście panowie wygląd?
 — Ponieważ chcieliśmy wystąpić wobec Corteja jako ludzie obcy.
 — Dowodzi to, że jesteście bardzo sprytni. Nie wynika z tego jednak, aby inni nie byli sprytniejsi. Do tych innych zaliczyłbym przede wszystkim siebie. Co do waszej osoby, sennor, to podaliście się za hacjendera. Nie wierzę. Hacjendero wygląda zupełnie inaczej. Nie ma pan wcale oczu wieśniaka, czy hodowcy bydła.
 — Jakież mam oczy? — zapytał Landola, rozbawiony znajomością ludzi, okazaną przez starca.
 — Ma pan spojrzenie niezwykle przenikliwe. Oczy takie miewają strzelcy prerii i marynarze. Przysiągłbym, że jest pan marynarzem.
 — Mylisz się sennor gruntownie.
 — Zobaczymy. Powiedział pan ponadto, że pochodzi z okolicy Parsedillo. Przypadkowo znam to